|
The child  hallo ik ben femke, 20 jaar oud. ik schrijf op deze blog mijn gedachten, gebeurtenissen en leuke anekdotes neer, ik hoop dat jullie er samen met mij van kunen genieten. veel leesplezier:) previous posts update... Gedicht... Ik heb hem dan ook eindelijk binnen nu, mijn Prop... Erg... nieuwe look 2007/2008 Heerlijk Kerst. Heer dank U dat U mijn wegen zo leid.Dank U dat U ... past juni 2006 juli 2006 augustus 2006 september 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 juli 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 juni 2008 juli 2008 november 2009 links Bart-Jan Cora Corrie Dirjanne Elianne Elisa Esther Floriana Hester Hester op de Filipijnen Lois Jesse Johan Jolinde Martine Mathias Mirjam Nick Reyer Rozetta Rups@work Rutger Tabitha Tessa in Bolivia Jeugd Jonah
Credits Base code:OHsaygoodbye Image: sxc.hu |
maandag, maart 26, 2007 ( Daar aan het kruis. @ 11:03 a.m. ) van Uw dood waardoor ik leef, van de hoop die U mij heeft gegeven. En als ik opzie naar het graf, waar de Zoon van God zich gaf, waar ik voor het eerst begon te leven. Dan dank ik U, U bent voor mij gestorven, ik ben van U, U heeft mijn prijs betaald, U heeft mijn hart, Heer neem mijn doen en laten, ik leef alleen voor U. Oh genade onverdient, dat een zondig mens als ik, toch mag komen in Uw plaats van liefde. Ja Uw onschuld droeg mijn straf, de Zoon van God die kocht mij af, door Zijn eigen leven aan te bieden. Dus dank ik U, U bent voor mij gestorven, ik ben van U, U heeft mijn prijs betaald, U heeft mijn hart, Heer neem mijn doen en laten, ik leef alleen voor U. Daar aan dat kruis, heeft U U zelf gegevenen aan dat kruis, kom ik nu zelf tot leven daar aan dat kruis, daar aan dat kruis. Daar aan dat kruis, hangt nu mijn schuld, daar aan dat kruis heeft U Uw liefde vervuld, daar aan dat kruis, daar aan dat kruis. 5 comments maandag, maart 05, 2007 ( gedachten @ 11:20 p.m. ) als mensen iets aardigs tegen me zeggen moet ik er toch gewoon op kunnen vertrouwen dat dat waar is, en niet denken dat ze dat doen omdat ik anders z zielig ben. als mensen me uit nodigen om te komen eten of gewoon gezellig wat te doen moet ik er toch gewoon op vertrouwen dat ze het leuk vinden om iets samen met mij te doen, en hoef ik niet bang te zijn dat ze het eigenlijk helemaal niet leuk vinden dat ik kom. als mijn beste vriendinnen zeggen dat ze geen tijd hebben omdat ze een andere afspraak hebben is dat toch ook zo en niet dat ze mij niet meer aardig vinden. als in de bijbel staat dat Jezus aan het kruis is gegaan en na drie dagen weer is opgestaan om vergeving te kunnen schenken aan alle mensen, moet ik toch gewoon kunnen geloven dat dat ook voor mij is en niet voor alle mensen behalve mij. waarom denk ik bij elk van deze onderwerpen dan toch elke keer het laatste en niet het eerste, het breekt me alleen maar af, ik voel me er niet fijn onder en maak het voor de mensen om me heen ook niet makkelijk en het is toch ook gewoon stom dat ik wel kan geloven dat Jezus is gestorven voor de hele wereld maar niet voor mij want ik heb te veel fout gedaan. wat zijn sommige gedachten toch irreeel. maar toch blijven die gedachten in mijn hoofd rondspoken terwijl ik eigenlijk weet dat het niet waar is. ik ga soms nog steeds met buikpijn van zenuwen naar een gezellige avond met vriendinnen, ik vind het nog steeds moeilijk om te geloven dat mensen mij echt aardig vinden als ze dit zeggen en ik kan nog steeds moeilijk geloven dat Jezus ook voor mij gestorven is. ik weet deze dingen eigenlijk wel in mijn hoofd maar in mijn hart land het nog niet en het geeft alleen maar pijn en verdriet. kon ik maar gewoon de dingen uitbannen die niet waar zijn. ik vind heel veel steun bij de mensen om me heen, en ik hou van ze allemaal stuk voor stuk en ik wil ze hier ook voor bedanken dat ze het al zo lang met mij volhouden. 2 comments |